Widerstandsnest 63HL, Widerstandsnest 253, Widerstandsnest 254, Widerstandsnest 271, Widerstandsnest 5
Het zuidelijk landfront bestaat onder andere uit één van de langste, nog bestaande Panzermauer van Europa. Deze uitgestrekte linie was bedoeld om de zuidkant van Stp. Gr. Katwijk te beschermen tegen vijandelijke aanvallen.
Het zuidelijk landfront startte vroeger aan de zeekant met een linie drakentanden. Hierachter bevond zich widerstandsnest 63HL, de meest zuidelijke stelling van Stützpunkt Gruppe Katwijk. Hierna volgde de muur, op sommige plaatsen meer als 2 meter hoog, die doorliep totaan de Wassenaarse Weg bij het vliegkamp. Deze stopte hier en ging over in een tankgracht. De muur werd zo af en toe onderbroken door een linie van drakentanden. Op 2 plaatsen passeerde een smalspoorlijn voor aanvoer van materialen de muur. Geïntegreerd in de verdedigingslinie lagen bunkertjes, die door middel van mitrailleurs, vlammenwerpers en anti-tank geschut de vijand moesten kunnen weren.
De anti-tankmuur is vlak na de bouw groen geverfd geweest, maar omdat dit teveel opviel, is hij later zandkleurig geschilderd. Op de muur zijn bulten gemaakt, wat deze een karakteristieke vorm geeft. Dit was bedoeld om de muur te camoufleren in het heuvelige duingebied.
Tegenwoordig is de muur nogsteeds voor een gedeelte vrij toegankelijk voor het publiek. Het begin van de muur aan de zeekant is gesloopt. Via de wandelpaden aan de zeekant kom je het tegenwoordige begin van de muur tegen. Ook de meest oostelijke kant van de muur kan bezocht worden. Dit ligt in het zogenaamde Pan Bos (de Pan van Persijn). Het gedeelte van de tankmuur, wat liep van de Pan van Persijn totaan de tankgracht, is helaas ook gesloopt.