Buiten loeien de sirenes van het luchtalarm al minuten achtereen. De bevolking van Rotterdam zoekt koortsachtig een schuilplaats in gebouwen en kelders. Duitse bommenwerpers zaaien dood en verderf in een poging om het Nederlandse leger op de knieën te krijgen.

Alarm!

Vijf dagen geleden zijn de Duitsers ons land zonder waarschuwing binnengevallen en sindsdien woeden er hevige gevechten in de stad aan de Maas. Fallschirmjagers zijn geland om de spoorbruggen, Koninginnebrug en de Willemsbrug in te nemen om zo contact te maken met de noordoevers van de Maas en zo door te stoten naar de Vesting Holland.

Het gezin Mikx met rechtsonder Anna van Eck. E. Wolthaus

Onderhandelingen mislukt

Rond half twee op de veertiende mei 1940 barst het bombardement los dat de binnenstad van Rotterdam binnen een kwartier veranderd in één rokende puinhoop. Ongeveer achthonderd mensen vinden hierbij de dood en ruim tachtigduizend zijn dakloos. Nederland werd hierdoor op haar knieën gebracht. De Hollanders hadden geprobeerd overgaveonderhandelingen te voeren, maar door slechte communicatie en onhandige bevelvoering was het Nederlandse opperbevel er niet op tijd in geslaagd om dit allesvernietigende bombardement te voorkomen.

Onder de slachtoffers van het bombardement bevindt zich de familie Mikx. Vader Petrus, moeder Catharina, hun kinderen Bernard en Theodora worden samen met hun dienstbode Anna van Eck onder het puin bedolven. Het gezin woonde aan de Kipstraat 69 nabij het oostelijk havengebied. Vader Petrus, 58 jaar, oud was kerkmeester van de RK kerk van de H Rosalia aan het Rodezand in Rotterdam. Deze oorspronkelijk in 1779 als schuilkerk gebouwde kerk werd in 1935 gerestaureerd en kreeg het zijn nieuwe voorbouw aan het Rodezand.

Het gezin Mikx

Op 2 augustus 1906 was Petrus Mikx getrouwd met de 28 jarige Catharina Wilhelmina Petronella Smulders en in 1907 werd hun eerste kind Patricius geboren. Naast Theodora en Bernard, tijdens het bombardement 23 en 27 jaar oud, kreeg het stel nog een aantal kinderen. Deze verbleven op dat moment als kloosterlingen elders in het land. Naast de leden van het gezin Mikx kwam ook Johanna Gerdina Margaretha van Eck om onder het puin. Zij was als 16 jarig meisje in 1906, na het trouwen van Petrus en Catharina Mikx, als bode bij hen in dienst gekomen.

Het bidprentje voor de familie Mikx. E. Wolthaus

Van Rotterdam naar Katwijk

Na twee weken onder het puin gelegen te hebben worden begin juni de lichamen van Petrus en Catharina, Benard en To Mikx en Anna van Eck geborgen. De overgebleven kinderen krijgen hierdoor eindelijk uitsluitsel en melden het overlijden van hun ouders in de landelijke pers. Door de chaos en de vele slachtoffers is het niet makkelijk om op korte termijn een waardige begrafenis te regelen. De oudste zoon van het gezin Mikx, Patricius brengt echter uitkomst. Patricius is inmiddels als Pater econoom verbonden aan het Missiecollege in Katwijk aan den Rijn. In 1932 was hij vanuit Weert naar Katwijk gekomen en zou de geschiedenis ingaan als de ‘bomenpater’. Hij zorgt er persoonlijk voor dat de lichamen van zijn familie en Anna van Eck naar Katwijk aan den Rijn worden overgebracht. Op dinsdag 4 juni 1940 worden ze bijgezet op het RK kerkhof in Katwijk aan den Rijn.

De Wilbert

In de kapel en in de zijkapellen van de Wilbert zijn na de oorlog acht gebrandschilderde ramen geplaatst ter nagedachtenis aan de familie Mikx. Patricius Mikx heeft na de oorlog contact gezocht met Karel Trautwein, een glazenier uit Haarlem en gespecialiseerd in religieuze taferelen. Mikx gaf hem opdracht om deze ramen voor hem te ontwerpen. De ramen zijn niet alleen een herinnering, maar de thema’s geven de personen en plaats ook weer.

Het symbool van de vissen en het brood als tekenen om ons te herinneren aan onze eenheid met Christus.

Pater Patricius Mikx